Arjen de Wit

Het behang, ooit wit maar nu gekleurd door vette handen en sigarettenrook. Hij weet wie het gemaakt heeft, machines en arbeiders in de Zaanse fabriek, decennia geleden. Hoe het in de vrachtwagen is geladen en in een winkel terechtkwam. De mensen die het kochten. De lijm die ze mengden, en hoe ze nog ruzie kregen over de hoeveelheid water die erbij zou moeten. Hij weet wat er gebeurd is in deze kamer, welke geuren er langs de muren hebben getrokken, hoeveel peuken er zijn opgebrand. Zijn gedachten tollen als hij denkt aan de geschiedenis van al deze onbelangrijke gebeurtenissen. Materialen, luchtstromen, mensen, situaties en woorden; alles staart hem aan. Hij zou de moleculen eeuwen terug kunnen voeren. Hij probeert zijn gedachten te remmen maar de hoofdpijn neemt toe.