Arjen de Wit

De mierzoete geur prikt in mijn neus. Mijn gedachten zijn niet bij de plastic puntzak in mijn hand. Wat nu, denk ik, als je een keer iets zonder de sociale gevolgen kon doen. Dat je kon voordringen in de rij zonder dat mensen je verontwaardigd toespreken. Dat je seks met een ander meisje kan hebben zonder dat je vriendin jaloers wordt. Dat je die vervelende collega eens goed kon beledigen om daarna weer in alle vertrouwen verder te werken. Dat je mee kon doen aan The Voice zonder vervolgens voortdurend op straat herkend te worden. Of in je huis het beste en wildste feest ooit geven waarna de buren je de volgende dag gewoon weer vriendelijk groeten. De mogelijkheden zouden eindeloos zijn. Mijn ogen dwalen over rode zuurlappen en zachte apenkoppen. Dan leg ik mijn hand in een van de bakken en woel in de zachtzoete drop. Het liefste zou ik zo veel drop in mijn mond stoppen dat ik amper meer kan kauwen.