Arjen de Wit

De bel gaat nog een keer; het was dus geen verbeelding. Dit is een tijdstip voor zwervers en katten. Door het raam zie ik een zweem blond haar, ik open de deur en kijk in haar wakkere blauwe ogen. Het is maanden geleden dat we elkaar voor het laatst zagen en de vorige keer was het niet gelukt iets af te spreken.

“Ik was in de buurt”, zegt ze, “dan is het toch zonde om niet langs te komen?”