Nachtleven

door arjendewit

Nu pas zie ik hoe vies de nacht is. Mannen wankelen door de straten, het hoofd diep onder de capuchon terwijl ze in zichzelf brabbelen. Ergens breekt glas. Studenten rijden schreeuwend door rood, op weg naar het volgende feestje.

We zijn allemaal eenzaam.

Ik fiets naar huis, niet gehinderd door de kou en de auto’s die voorbij suizen.

Advertentie