Arjen de Wit

Op dat moment drong het nog niet tot me door.

Het moment dat het bord uit je handen is geglipt maar het nog niet in scherven uiteen is geklapt op de keukenvloer. De tijd tussen de sprong van een brug en het raken van het water. Als je het nummer al hebt ingetoetst maar niet op de groene knop durft te drukken omdat je zo opziet tegen dat gesprek. Een voetbalstadion als de bal in blessuretijd richting het lege doel hobbelt. Vlak voordat je klaarkomt, als je weet dat je niet meer terug kunt maar het echte orgasme nog moet beginnen. De seconden tussen een lichtflits en de donderklap, waarin er even geen vogel fluit.

Een moment dat filmmakers altijd in slowmotion laten zien. 

Zo’n moment.