Toen
door arjendewit
Weet je nog, dat we geen idee meer hadden hoe laat het was? Er was alleen de zon. We liepen door de velden en hoefden niets te zeggen, en de lakens aan de waslijn in de verte bolden op door de zachte zomerbries.
Weet je nog dat we wijn dronken in het gras? Dat we keken naar de spreeuwen die luid kwetterend rondjes draaiden boven het graan?
Misschien blijft dit wel altijd zo, zei je, en kunnen we laten zien dat eeuwige liefde bestaat.
Weet je dat nog?