Arjen de Wit

De zomerlucht was gevuld met het geluid van krekels. We lagen in het gras onder de perenbomen, zonder iets te zeggen en zonder iets te wensen. De hond blafte naar een koerier die voorbijreed. Het geronk stierf langzaam weg toen het bestelbusje achter de volgende heuvel was verdwenen.

“Er is iets gebeurd met een vliegtuig”, zei haar moeder vanuit de deuropening, “waar heel veel mensen uit jouw land in zaten.”