Troost

door arjendewit

Echt regen kun je dit niet noemen, maar toch wordt alles nat. De tegels op het Cornelis Troostplein glimmen.

Het is drie uur. Mensen gaan voorbij, op weg naar de markt, naar de Hema, naar de Blokker.

Ze pakt mijn hand en kijkt me aan. “Biertje?”