Huiskamer
door arjendewit
Haar huis was donker en steenkoud – de volgende ochtend zou blijken dat de cv kapot was. Ze wilde best nog een liedje spelen, hoewel het met zijn tweeën in zo’n stille woonkamer enger is dan voor een zaal vol publiek.
Het gitaarspel was onwennig, haar stem zacht als boter. Waar ben je, zong ze, ik ben al jaren alleen.